نیلینگ - An Overview

نیلینگ - An Overview

Blog Article

در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:

در صورتی که بخواهیم علاوه بر پوشش موقت، از پوشش دائمی نیز استفاده کنیم، باید به منظور یکپارچه کردن پوشش موقت و دائمی، گل میخ‌هایی را به صفحه تکیه‌گاهی جوش کنیم.

در این مقاله، به بررسی جامع نیلینگ، ازجمله معرفی این روش، مراحل اجرای آن و همچنین بررسی مزایا و معایب این سازه نگهبان می‌پردازیم.

به‌این‌ترتیب این روش به‌تدریج از سازه‌ای موقت به دائمی ارتقا یافت.

این وسیله کوچک، قابل استفاده در حفر چال‌های عمودی، افقی و حتی نصب بر روی دیواره‌ها برای انجام عملیات حفاری متنوع است.

سپس لیفت های بعدی تا تراز نهایی به‌صورت مرحله‌ای و به نوبت اجرا خواهد شد.

روش نیلینگ نسبت به انکراژ محدوده کمتری از خاک را مسلح می‌کند

با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد هر گود و وجود عدم قطعیت ها و تنوع متعدد در:

آمریکایی‌ها نیز توانستند این روش را به‌طور چشمگیری توسعه نیلینگ چیست دهند و با استفاده از دیوارهایی، مهار خاک را به‌طور کامل اجرا کنند.

روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.

در این روش میخ‌ها به وسیله پیش تنیده شدن، به صورت بالقوه، فعال هستند و می‌توانند بدون اینکه توده خاک جابجا شود، از فروریزی گود جلوگیری نمایند.

ایمنی: ابزاربندی خطرات احتمالی را پیش از وقوع هشدار می دهد به ویژه در مسائل مربوط به پیاداری شیب ها فرصتی را برای تکمیل عملیات جهت رفع خطر و یا ترک محل فراهم می آورد.

ازآنجایی‌که نیلینگ در سطح آب زیرزمینی امکان‌پذیر نیست ابتدا باید آب موجود در خاک را از طریق زهکشی تخلیه کرد.

در تصویر زیر گام های گودبرداری به روش نیلینگ نشان داده شده است: